Yazmak istediği çok şeyi olup yazamamak, bir kelimeyi unuttuğu için saatlerce kelimeyi düşünmek gibi nedenlerle ya yazdıklarım yarım kalıyor yada çok anlamsız sadece bir yılanın zehir kusması gibi içimdeki zehiri kağıda dökmek. İki durumda da başkalarıyla paylaşacak birşeyler ortaya çıkamıyor.
Kalabalıklar içinde yanlız olmak. Bu cümle çok net özetliyor hayatı mı? Buna net bir cevap şuan için mümkün gözükmüyor. Bu saatten sonrada önemi olduğunu pek düşünmüyorum. Orta bir gerçek var sıradanbiri ve yanlızım. Sürekli birşeylerin istendiği işi olmayaların selam bile vermeye gerek duymadığı biriyim. Arkadaş gözüyle baktığım birin söylediği gibi "Eğer bu işi yapabilseydim senin yanıda ne işim vardı" başkaları için bu söz ne anlam ifade eder bilmiyourum ama benim için yanlızlığı yüzüme vurulması. O kadar çok benzer olay olmasaydı keşke diyor insan fakat o kadar çokki, Çoğunluk acaba her zaman haklımıdır. Ben sadece işi düşüldüğü zaman yayına gidilecek diğer zamanlar selam bile vermeye değmeyecek birimiyimdir.
