Hayat çok garip. Mesela bazen kaybetmekten korktuğun şeylerin zaten senin olmadığını anlayabiliyorsun. Hep bu aşk hikayesinin eşitsiz bir denklem olduğunu düşünüyordum. Fakat zaman akıp geçiyor. Bu aşk denkleminde önceden tek birşey kazanırken aksi durumda iki şey kaybediyordum. İtiraf ediyorum gerçekten hazır değildim ve zaten buna cesaretim de yoktu. Kalbim sürekli boşver risk al desede beynim hep dur tekrar düşün dedi. Bende sorguladım, aşkımı, yarimi, kaybedeceklerimi. Hatta en çokta aşkta mantık olmaz diye bir an olsun tereddüt ettiğim için aşkımı sorguladım. Acaba gerçekten aşıkmıyım diye. Sorgulamalarım sırasında farkettim ki ilk görüşte aşkın hayalini kuran ben,(aşk filimlerinden olsa gerek) kolay kolay ilk görüşte aşık olamayacağım. Geldiğim sonuç hala kendisi yada fotoğrafı bir tarafa internette kullandığı avatarını bile görünce içim titriyorsa hala seviyorum ve aşığım demektir. Bu gün aşkımdan eminim çok da kolay olmadı bunu kendime itiraf etmem.
İçimden naralar atmak geliyor. Gel gelelim yanına varınca sus pus oluyorum. Hatta beynim duruyor. Allah'tan dilim her tutulduğunda kalpten konuşmayı diliyorum. Ey yar beni duy beni kalbinde hisset. Bu suskun dilim elbet çözülecek. Bunun çok geç olmamasını da yine yaradan dan diliyorum.
