Çok karmaşık bir insan sanırdım kendimi. Çok basit olduğumu farkettiğimde yaşadığım hayal kırıklığını kelimelerle ifade dahi edemiyorum. Acaba bunu bir kabuğun içinde mi saklamalıyım? Yoksa kendş kaya gibi sert olsun diye duvarlara mı çarpmalıyım.
Belki ne olduğunu anlamak da bir aşamadır. Bazı şeyler ne kadar acı verse de mutsuz etsede açılan yaraların kabuk bağlaması gereklidir belki.
