Bir kalbe dokunmak istedim,
Dur yapamazsın ben doğru kişi değilim dedi,
Ben yine de istedim,
Olabilecekleri bilmeden düşünmeden,
O da benim kalbime dokunsun istedim,
Sonunda kırdım, istemeden kırdım onu,
Hatamı telafi etmek isterken tekrar kırdım,
Tekrar, tekrar
Yanımda birilerini aradım bugün,
Düne kadar yanımda o vardı.
Şimdi gene kalabalıklar içinde yanlızım.
Yanlızlıktan değil ama onu kırdığım için üzgünüm.
Tam kabuklarından çıkacakken kırdım onu,
Gerçekten üzgünüm ve pişmanım.
Onunlayken ki duygularımı kelimelere dökemezken,
Onsuz uyandığım bu sabah hissettilerimi de kelimelere dökemiyorum.
Sadece kalbimde, beynimde, miğdemde bir acı.
Kocaman bir keşkem oldu. Belki hayattaki ilk keşkem.
