Bu konu aşkla ilgili değil sadece benimle ilgili. Aldığım yaralar o kadar ağırdı o kadar canımı acıtıyordu ki, bende iyileşmek için inzivaya çekildim. Her yara aldığımda biraz daha derine gittim. Her iyileştiğimde çıkmak için biraz daha fazla çaba gösterdim. Şimdi bir yanımı bu giriş çıkışlar sırasında kaybettiğimi anladım. Artık at gözlüklerim vardı. Sadece tek bir yönü görmeyi sağlayan. Etrafta olup bitenleri anlamayan, baksa da görmeyen, duysada algılayamayan biri olmuştum.
Farketmek birşeyleri değiştirmenin ilk adımı oldu hep. Sıra bu sorunu düzeltmeye geldi. Belki süperman değilim. Özel yeteneklerimle her olan biteni anlayamıyorum fakat olabildiğince çok etrafta olan biteni anlamak üzere çalışmalara başlıyorum.
