Yanlız da yaşarım

Yanlız doğdum, büyük ihtimalle yanlız öleceğim. Tek isteğim yanlız yaşamamaktı. Yaşadıklarımı paylaşmamın başlıca nedeni de başkaları ile birliktede birşeyler yapmak istemekti. Ama demekki yanlış yapıyorum. Yanlız da yaşarım. Birlikte yapmak istedğim herşeyi yanlızda yaparım. Belki yanlız yapmam gerekiyordu zaten. Teslim oluyorum, kendimi yanlızlığın kollarına bırakıyorum.

Çok kötü günler geçiriyorum çok

İyi de kötü de göreceli kavramlar fakat çok kötü günler geçiriyorum çok. Sandım ki çevremdeki insanlar benim gibidir.Sözünde durur güvenilir. Sandım ki birbirini tanımayan iki tanıdığımı ortak bir menfaatte birleştirirsem ikisi de karlı çıkar. Ben hep sandım. Kendimi bataklığa saplanmış bir kuş gibi hissediyorum. Çırpındıkça batıyorum ama çırpınmazsam da çıkma şansım yok.

Farkettim ki tanıdığım, tanımadığım herkesten sürekli kazık yiyorum. Tanımadıklarım sorun değilde tanıdıklarımdan kazık yemek koyuyor be. Hatta ben nerede yanlış yaptım dedirtiyor insana.

Kendime not2

• İnsanlara körü körüne güvenme. Unutma bu bir santranç oyunu, yaptığın hatalı hemlelerden sonra neden vezirimi kaybettim diye üzülme.
• Bir ürün alacaksan mağazada gördüğün ilk ürünü alma, istediğini ürünü al. Gerekiyorsa getirilmesini bekle. Sonra neden bunu aldım diye üzülme.
• Çevrendeki insanları karıştırma, kesişim kümeleri yaratmaya kalkışma. Her seferinde sen zarar görürsün.
• Kefil de olma, borç ta verme. 
• Yerine yenisini koyamayacağın hiçbirşeyi riske atma.

Benim hala umudum var

Yan komşu radyoda Murat Kekilli - Bu Akşam Ölürüm dinler. Ve ben yazmaya başladım.

Bitmeyen bir kaçış, bir yerden ya da birşeylerden,
Amaçsız, sadece kaçmak için,
Belki ortamdaki şeylerden,
Belkide ortamda olmayan şeylerden,
Orada olmama isteğinin sonucu kaçış.

Ölüm kaçışların en saçması,
Ölüm kaçışların en çaresizi,
Birşeyleri değiştirebilme umudunun yitirilmesi,
Belki de umudun ölmesidir insanı öldüren,
Şairin dediği gibi belki "bir umuttur yaşatan insanı".

Mahsar Alanson - Benim Hala Umudum Var

Belki bir gün

Herşeyi önce kendi için yapar insan. Birine yardım ederken ya da biri elini uzattığında orada olmaya çalışırken hep aklımda aynı şey, belki bir gün benimde yardıma ihtiyacım olduğunda elimi uzattığımda birileri orada olur. Şimdiye kadar hiç olmadı. Elimi her uzattığımda karşılaştığım boşluktan korkar oldum. Hayat belki bir boşluktan ibaret. Belki etrafta zaten kimse yok.