Herşeyi önce kendi için yapar insan. Birine yardım ederken ya da biri elini uzattığında orada olmaya çalışırken hep aklımda aynı şey, belki bir gün benimde yardıma ihtiyacım olduğunda elimi uzattığımda birileri orada olur. Şimdiye kadar hiç olmadı. Elimi her uzattığımda karşılaştığım boşluktan korkar oldum. Hayat belki bir boşluktan ibaret. Belki etrafta zaten kimse yok.