Diğer insanlara karşı yumşak bir karnım gibi dursa da şikayetçi değilim. Bakalım neymiş bu işitsel insanlar
İşitsel duyuları gelişmiş kimseler, kelimelere önem verirler. Onlar için kelimeler ve kelimelerin uyumu büyük önem taşır. Diyaframın ortasından derin nefes alırlar. Konuşurken, dinlerken ve düşünürken ağız seviyesindeki yerlere doğru bakarlar.
En çok hatiplik, şarkıcılık, sunuculuk, yazarlık, öğretmenlik, müzisyenlik gibi mesleklere ilgi duyarlar. En çok şu ifadelerle konuşurlar: "Söylediklerini duyabiliyorum. Kulağa hoş geliyor. Açık ve net olduğunu bağırarak söylüyor."
İşitseller bir işi bitirmeden ötekine başlamazlar. Mantıksal akışa büyük önem verirler. Bakışları bir yanda bulunan birini dinler gibidir. İlişkilerinde konuşmayı ve sesleri duymak isterler. Sallanır vaziyette dururlar ve başları bir yana eğik telefon konumundadır. Göz hareketleri ortaya hatta sol aşağıya doğrudur.
Bu kimseler için bir şarkı sözü yıllarca hatıralardan silinmez. İşitsel öğrencilerin müzik eşleğinde ders çalışmalarını çoğu öğretmen anlamaz. İşitsel bir öğrenci harmoni içermeyen gürültü gibi seslerden büyük rahatsızlık duyar ve o seslerden kurtulmaya çalışır.
İşitseller zamanlarını çoğunu kendileri ile konuşarak geçirirler. Mantıklı ve anlamlı olmaya büyük önem verirler. Karmaşık cümleler kullanmayı ve konuşurken ayrıntılara inmeyi severler.
